Trzysetka jak marzenie

Kilka razy budziłem się w nocy marząc o obiektywie supertele 300mm f/2.8. Niestety jedynie śnię, bowiem zakup nowego nie mieści się w moim budżecie. W związku z tym, jakie są alternatywy? Otóż to, chyba nie jest tak źle...
Po pierwsze.
Ta 300-tka jest trzysetką na aparatach o sensorze rozmiaru bliskiemu klatce filmu 24x36mm. A więc w Canonie od modelu 5d w górę a w Nikonie od d700 poczynając. Niższe modele aparatów tych firm dysponują mniejszymi sensorami, w związku z czym ich sensor obejmuje mniejsze pole widzenia i wystarczy nam krótszy obiektyw. A tu bardziej dostępnych propozycji jest na rynku więcej: pyszne telezoomy 70-200mm f/2.8 czy 80-200mm f/2.8 po podłączeniu do 7d czy d300 dają obszar jak w trzysetce na full frame.
Po drugie.
Rezygnacja z dużego otworu przesłony f/2.8 otwiera nam wybór ze szkieł o świetle f/4. I tutaj canon i nikon mają dobre tele 300mm z silnikami autofocusa gruuubo tańsze. Jeśli ktoś fotografuje w dobrych warunkach oświetleniowych, czy to przyroda, czy potrety, spokojnie może myśleć o takich obiektywach. Na ich korzyść przemawiają jeszcze bardziej kompaktowe wymiary obiektywów 300mm f/4. Niestety nikon nie oferuje wersji z redukcją wibracji.
Po trzecie.
Konwertery. Czołowe marki oferują conajmniej dwa lub trzy modele konwerterów o stopniu powiększenia 1.4, 1.7 lub nawet 2.0. Najnowsze wersje tych urządzeń umożliwiają przekazanie informacji o autofokusie, a więc korzystanie z silników szybkiego ostrzenia (USM czy AF-S) a jakość obrazu jest w wysokim stopniu zachowana. Niestety są ograniczenia w korzystaniu z konwerterów. Konwerter owszem wydłuży ogniskową, lecz także zmniejszy ilość przepuszczanego światła w układzie optycznym. Szkło f/2.8 z konwerterem 1.4 da f/4 układu a obiektyw o f/4 z konwerterem 2.0 da tylko f/8. Niestety autofokus w tych najbardziej ograniczonych układach (obiektywy z f/5.6 z jakimkolwiek kowerterem) działa bardzo zawodnie a ostrość zdjęć spada dość wyraźnie.
Po czwarte.
Stabilizacja i silniki. Nie zawsze szybkość układu AF jest priorytetem. Jeśli masz więcej czasu na pojedyncze pstryknięcie, bo fotografujesz układy bardziej statyczne - natura, może niekoniecznie potrzebujesz szybkich obiektywów z silnikami. Sięgnij po starsze modele trzysetek f/2.8. U nikona z systemem AF, AF-I. Ewolucja tego obiektywu rozpoczęła się dość dawno i w latach osiemdziesiątych już opracowano układ optyczny, który w dużej mierze został niezmieniony do dzisiaj. Obecna konstrukcja to jedynie odświeżone soczewki o powłoki niskodyspersyjne, silnik AF-S (w dwóch odsłonach), rezygnacja z pierścienia przysłony a ostatnio dwie wersje stabilizacji obrazu. Stare modele tego obiektywu oferują ciągle bardzo jakościowe zdjęcia. Stare modele nikona 300mm f/2.8 (ED-IF AI, AIs) to wydatek rzędu "tylko" 2-4kpln.
Po piąte.
Sigma. Ten niezależny producent sprzętu foto ma w swojej ofercie także takie super tele. Ostatnia jego wersja ukazała się w 2004 roku wyposażona w silnik HSM oferujący szybki autofokus, jednak model ten nie ma układu stabilizacji. Jego posiadacze są bardzo zadowoleni z jakości zdjęć, wygody obsługi i trzymania (nie jest tak duży jak odpowiednik nikona czy canona), biorąc także a może przede wszystkim pod uwagę jego cenę.
Do focenia sportu, szybkiej akcji, często przy kiepskim, sztucznym świetle, obiektyw 300mm f/2.8 jest wspaniałym narzędziem ale bardzo drogim. Jednak nie ma rzeczy niezastąpionych. Być może przyjrzenie się bliżej warunkom, do czego ten obiektyw ma służyć pomoże zaspokoić marzenia.

I jeszcze kilka linków do zobrazowania tematu:
Canon
Nikon
Nature photographers na temat Sigmy

koproza